Zonnebloem

De zonnebloem (Helianthus annuus) is een eenjarige plant uit de composietenfamilie (Asteraceae). De zonnebloem is een cultuurplant, die gemakkelijk in de tuin gekweekt kan worden.

Een plant kan meerdere bloemhoofden voortbrengen. Het bloemhoofd kan een diameter krijgen tot 30 cm. Onvolwassen planten waarvan de bloemknop nog niet geopend is, vertonen heliotropisme: overdag draait de bloemknop op zonnige dagen mee met de zon. ’s Nachts keert de bloemknop terug naar de oostelijke stand. Tegen de tijd dat de bloeiwijze zich opent, verstijft de bloeistengel in de oostelijke stand; het heliotropisme is dan voorbij. Daardoor wijzen bloeiende zonnebloemen de hele dag naar het oosten. De stengel is dik en harig. Het merg heeft een grote cellulaire dichtheid.
Zonnebloemen komen oorspronkelijk uit Noord- en Midden-Amerika.

De bladeren zijn groot, ruw en soms gekarteld, afhankelijk van de variëteit. De bladeren zijn hartvormig en hebben opvallende nerven.

Na de bloei verschijnen de zaden, om deze te kunnen oogsten moet je de bloemen afknippen en op een luchtige, droge en warme plek, omgekeerd te drogen hangen.

Zonnebloemen worden vooral gekweekt om zonnebloemolie uit de nootjes (zaden) te winnen. De olie wordt veel gebruikt in de keuken.  Zonnebloemolie bevat linolzuur, dat het cholesterolgehalte in het bloed verlaagt.
De zaden kunnen ongepeld of gepeld, rauw of geroosterd worden gegeten. Ontkiemende pitten met een uitloop van maximaal 6 mm kunnen worden gebruikt in salades of op brood. Pitten met een langere kiem smaken bitter.
Bloemknoppen kunnen rauw worden gegeten of worden gestoomd en gegeten zoals artisjokken.

bronnen: Wikipedia, mijntuin.org